Να μπορούσαμε...

Εκεί που νομίζεις οτι η ζωή σου έχει πάρει την ανηφόρα και όλα φαίνεται να στρώνουν, ξαφνικά έρχεται μια μέρα και σε πάει πάλι στο πάτο...Και το παράδοξο είναι πως δε χρειάζεται αφορμή, απλά πάει άσχημα απο την αρχή....και φτάνει το βράδυ να κοιμάσαι αγκαλιά με ένα μπουκάλι κρασί...
Αλυσίδα έρχονται οι άσχημες σκέψεις και τα ατυχή γεγονότα, δε προλαβαίνεις να κρυφτείς πουθενά, αν και το πιο δύσκολο είναι να αποφύγεις τη σκέψη σου....
Μα πάντα υπάρχουν λύσεις έστω και προσωρινές....όπως τα λαικά τραγούδια...ο απόλυτος μαζοχισμός, να είσαι χάλια και να ακούς κάποιο μοιρολόι απο τα γνωστά του ελληνικού πενταγράμμου!!!! Και να χαίρεσαι που βρέθηκε στιχουργός που πρόβλεψε τη δική σου κατάσταση,το δικό σου κατρακύλισμα....
Δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην ένιωσε έστω και μια φορά την ανάγκη να σταματήσει να οδηγεί και να κατέβει να χορέψει ένα ζεμπέκικο....Μητροπάνο, Τερζή ότι εκφράζει τον καθένα
Μα δε το κάνουμε....Να μπορούσαμε να βρίσκαμε τη δύναμη να τραβήξουμε χειρόφρενο και να φέρουμε 2 βόλτες...
Να μπορούσαμε ναβγαίναμε στο μπαλκόνι και να φωνάζαμε το πόνο μας
Να μπορούσαμε να φύγουμε για μια βδομάδα και να μη δώσουμε λογαριασμό σε κανένα...
Υποσχεθείτε στον εαυτό σας πως θα παλέψετε για αυτά, για οτι γουστάρετε και δε κάνετε...