Δώρο....

Σήμερα καθώς περπατούσα στο γυρισμό για το σπίτι ένιωσα οτί είχα περάσει σε άλλη διάσταση
Αργά το μεσημέρι, και τα στενά ήταν ακόμα γεμάτα απο χιόνι, ελάχιστοι ήταν έξω μιας και το κρύο τρόμαζε αν και ο ήλιος είχε υψώσει σημαία επανάστασης απο το πρωί.
Μαγική ησυχία που συνδυαζόταν με τα δάκρυα νερού που κύλαγαν απο τις στέγες, απο τα δένδρα και καθ¨όλο το μήκος των δρόμων....Νερό που μόλις μεταμορφώθηκε....Κουβαλά μαζί του την ιστορία του χιονιού....Μια ιστορία απίστευτης , μαγικής ησυχίας, ένας κελαριστός ήχος που φαντάζει μηχανή χρόνου που σε πάει σε άλλη εποχή....Είναι σαν να άκουγα τη ψυχή μου να ζωντανεύει, να σηκώνεται απο το λήθαργο των τελευταίων μηνών, έτοιμη να ψάξει για νέες περιπέτειες, όπως το νερό που κυλά αναζητώντας νέους δρόμους διαφυγής......
Για αυτή τη στιγμή του ταξιδιού του νερού, τον ήχο παραδεισένιου ρυακιού άξιζε όλη η ταλαιπωρία που έφερε στη μεγάλη μας πόλη το χιόνι .....
Καλό σου ταξίδι , πάρε με μαζί σου.....