Τρίτη 25 Αυγούστου 2020

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

 Όσο σε παρατηρώ, όσο σε γνωρίζω είσαι ακόμα πιο υπέροχη κι όμορφη.....

Κι ενώ το φανταζόμουν, το έβλεπα...έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και με καθηλώνει ακόμα περισσότερο

Όπως η πανσέληνος του Αυγούστου...ξέρεις..έχεις ακούσει, κάποτε μπορεί να είχες δει , περιμένεις πως θα σε εντυπωσιάσει

Κι έτσι αναζητάς ένα ωραίο μέρος για να μπορέσεις να τη δεις, απερίσπαστος και με διάθεση να της αφοσιώσεις κάθε σου αίσθηση...Βαδίζεις όλη την ακτογραμμή και ναι , πετυχαίνεις ένα ωραίο απόμερο κόλπο, με άμμο και μικρά βράχια. Αράζεις εκεί και υψώνεις το βλέμμα στον ουρανό που μόλις εχει αρχίσει να παίρνει ένα παράξενο μωβ- γκρι χρώμα...Όμως κάποια σύννεφα κρύβουν το σημείο εξόδου του φεγγαριού...

Αδημονείς , θες να αντικρίσεις εκεί...τούτη τη φετινή Αυγουστιάτικη Πανσέληνο..που λένε θα ναι πιο λαμπερή απο ποτέ..

Η ώρα περνά μα τα σύννεφα σχηματίζουν ένα πέπλο προστατευτικό, δε σε αφήνουν..πίνεις ήδη τη δεύτερη μπύρα που επιμελώς είχες κουβαλήσει μέσα στο σακίδιο σου...Κλείνεις τα μάτια και πως σου έρχεται τότε η ιδέα και φυσάς με όλη σου τη δύναμη....Μετράς μέχρι το 100  κι ανοίγεις τα μάτια σου..

Και τότε το θαύμα έχει αρχίσει να επιτελείται ...τα σύννεφα απομακρύνονται..άλλο στο βορρά άλλο στο νότο....αφήνουν να αποκαλυφθεί η Σελήνη....Εντυπωσιακό φως..Και όσο αργά και σταθερά εμφανίζεται ολόκληρη τόσο πιο αστραφτερή, πιο ρομαντική και γοητευτική από οτιδήποτε είχες φανταστεί...από οποιαδήποτε περιγραφή διάβαζες σε βιβλία

Κι όταν έχει καλύψει τον ουρανό πάνω από την προσωπική σου παραλία, τότε απλά τσιμπιέσαι..όχι δε μπορεί...τούτο το φεγγάρι είναι κάτι άλλο, ξεπερνά κάθε προσδοκία και φαντασίωση σου...

Άφωνος κοιτάς...να υψώνεται αργά αργά κι η ομορφιά της σε μαγεύει.. 

- Η δικιά μου αυγουστιάτικη πανσέληνος ήταν , είναι και ναι πάντα αυτόφωτη, ψιθιρίζεις..

Σηκώνεσαι, θες να την αγγίξεις...να χαιδέψεις το κρυφό της τμήμα..να ανακαλύψεις κάθε χαράδρα κι ύψωμα της....Θες να χαθεις μέσα στα σκοτάδια και το φως της....

Πέφτω στη θάλασσα , κολυμπώ προς τον ορίζοντα για να την φτάσω...κι αυτή θαρρείς και ανταποκρίνεται, αρχίζει και αφήνεται.....χαμηλώνει προς το νερό.....

Πόσο όμορφη.....Πόσο σε θέλω.....

Είσαι πιο όμορφη κι από την  ωραιότερη Αυγουστιάτικη Πανσέληνο, με έχεις θαμπώσει....

ΈΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ Η ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΚΑΘΕ ΝΥΧΤΙΑΣ ΜΟΥ...