ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

 Όσο σε παρατηρώ, όσο σε γνωρίζω είσαι ακόμα πιο υπέροχη κι όμορφη.....

Κι ενώ το φανταζόμουν, το έβλεπα...έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και με καθηλώνει ακόμα περισσότερο

Όπως η πανσέληνος του Αυγούστου...ξέρεις..έχεις ακούσει, κάποτε μπορεί να είχες δει , περιμένεις πως θα σε εντυπωσιάσει

Κι έτσι αναζητάς ένα ωραίο μέρος για να μπορέσεις να τη δεις, απερίσπαστος και με διάθεση να της αφοσιώσεις κάθε σου αίσθηση...Βαδίζεις όλη την ακτογραμμή και ναι , πετυχαίνεις ένα ωραίο απόμερο κόλπο, με άμμο και μικρά βράχια. Αράζεις εκεί και υψώνεις το βλέμμα στον ουρανό που μόλις εχει αρχίσει να παίρνει ένα παράξενο μωβ- γκρι χρώμα...Όμως κάποια σύννεφα κρύβουν το σημείο εξόδου του φεγγαριού...

Αδημονείς , θες να αντικρίσεις εκεί...τούτη τη φετινή Αυγουστιάτικη Πανσέληνο..που λένε θα ναι πιο λαμπερή απο ποτέ..

Η ώρα περνά μα τα σύννεφα σχηματίζουν ένα πέπλο προστατευτικό, δε σε αφήνουν..πίνεις ήδη τη δεύτερη μπύρα που επιμελώς είχες κουβαλήσει μέσα στο σακίδιο σου...Κλείνεις τα μάτια και πως σου έρχεται τότε η ιδέα και φυσάς με όλη σου τη δύναμη....Μετράς μέχρι το 100  κι ανοίγεις τα μάτια σου..

Και τότε το θαύμα έχει αρχίσει να επιτελείται ...τα σύννεφα απομακρύνονται..άλλο στο βορρά άλλο στο νότο....αφήνουν να αποκαλυφθεί η Σελήνη....Εντυπωσιακό φως..Και όσο αργά και σταθερά εμφανίζεται ολόκληρη τόσο πιο αστραφτερή, πιο ρομαντική και γοητευτική από οτιδήποτε είχες φανταστεί...από οποιαδήποτε περιγραφή διάβαζες σε βιβλία

Κι όταν έχει καλύψει τον ουρανό πάνω από την προσωπική σου παραλία, τότε απλά τσιμπιέσαι..όχι δε μπορεί...τούτο το φεγγάρι είναι κάτι άλλο, ξεπερνά κάθε προσδοκία και φαντασίωση σου...

Άφωνος κοιτάς...να υψώνεται αργά αργά κι η ομορφιά της σε μαγεύει.. 

- Η δικιά μου αυγουστιάτικη πανσέληνος ήταν , είναι και ναι πάντα αυτόφωτη, ψιθιρίζεις..

Σηκώνεσαι, θες να την αγγίξεις...να χαιδέψεις το κρυφό της τμήμα..να ανακαλύψεις κάθε χαράδρα κι ύψωμα της....Θες να χαθεις μέσα στα σκοτάδια και το φως της....

Πέφτω στη θάλασσα , κολυμπώ προς τον ορίζοντα για να την φτάσω...κι αυτή θαρρείς και ανταποκρίνεται, αρχίζει και αφήνεται.....χαμηλώνει προς το νερό.....

Πόσο όμορφη.....Πόσο σε θέλω.....

Είσαι πιο όμορφη κι από την  ωραιότερη Αυγουστιάτικη Πανσέληνο, με έχεις θαμπώσει....

ΈΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ Η ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΚΑΘΕ ΝΥΧΤΙΑΣ ΜΟΥ...

41o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Κάθε κεφάλαιο που ολοκληρώνεται , είναι επιτυχία....
Αυτό είναι κάτι που το συνειδητοποιείς καθώς περνάνε τα χρόνια...

Μόνο που τούτο υπήρξε ζόρικο,μαύρο και κλείνει με δύσκολο τρόπο, εν μέσω εγκλεισμού, εξετάσεων, απουσιών και μιας γενικότερης έντασης τόσο εσωτερικά όσο κι εξωτερικά...

Υπεράνω όλων  όμως υπήρξε το ''ταξίδι'' σου Λενιώ....
Έκτοτε είχα υποσχεθεί να μην αναρτήσω τίποτα εδώ για αρκετό καιρό...
Και μέχρι σήμερα το τήρησα...Μια παρένθεση όχι για γιορτές κι ευχολόγια...

Απλά για να σου πω ευχαριστώ...ακόμα και τώρα που δε θα ακούσω τις ευχές σου
ακόμα και τούτη την όμορφη μέρα που δε θα τα πιούμε όπως το 17 ή που δε θα προσπαθήσω να κάνω το καραγκιόζη ή να σου πω τις ανηφοριές μου όπως το 18...ακόμα και τώρα ευχαριστώ....

Μαθαίνω από τα λάθη μου, τολμώ να μιλήσω, να εκφραστώ,  ακούω πιο προσεκτικά, παρατηρώ , ρωτώ και κυρίως σκέφτομαι και δε φοβάμαι να με κρίνω ...και γενικά προσπαθώ
ναι οκ, ξέρω...μη φωνάζεις..συνεχίζω να διαλέγω περίεργα μονοπάτια...να προσπαθώ να σώσω και να χάνω χρόνο , να ξεχνώ όνειρα και στόχους....

Δε θέλω ούτε ευχές ούτε δάκρυα σήμερα....οκ..ψέματα λέω.... δε μπορώ να φανταστώ ωραιότερο δώρο από το να ξύπναγα και να είχε διαγραφεί η ''φυγή'' σου..να ήσουν εδώ κι ας έκραζες
Μόνο αυτή την ευχή μαζί με ένα δάκρυ μιας κι είναι ανέφικτη

Είδες? Άρχισα και πάλι να γράφω...και πλέον θα γράφω για τον Επιθεωρητή Φάρο κάθε μέρα
Έστω και μια αράδα...το χρωστάει στην Ελευθερία που χάθηκε τόσο άδοξα...

Αλλάζω...όχι εύκολα...μα ο αγώνας συνεχίζεται...για όσο τραβήξει , θα είμαι εγώ...
Δε θα πούμε άσχημα σήμερα, να ρίχνεις ματιές προς τα εδώ και στείλε ''διορθώσεις''
Ξέρω χαμογελάς , γιατί βλέπεις πως...γίνονται βήματα εμπρός... Θα γίνουν πολλά περισσότερα

Κι ας βαδίζω μόνος ξέρεις πως αφήνω λίγο από μένα όπου μπορώ...μέχρι να στερέψει..
αλλά είναι ωραίο να προσφέρεις ....να βοηθάς...εσύ το ξέρεις καλύτερα

Υπόσχομαι στο επόμενο κεφάλαιο να είμαι πιο...κοντά στα θέλω μου....

΄Να είναι χρόνια που θα ζούμε το κάθε λεπτό τους...

ΥΓ. Σήμερα μια μάχη κερδήθηκε και ξέρω θα σε έκανε να χαρείς, μιας κι ο κρατούμενος  Β.Δημάκης θα επιστρέψει στον Κορυδαλλό για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Νομική...

2017, η τελευταία φορά που έσβησα κεριά...μόνο επειδή ήρθες και το απαίτησες...λείπεις