Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Εριστικες σκεψεις παρελθοντος

1- Κοιτω τα παγακια να λιωνουν στην αγκαλια του αλκοολ και μου θυμιζουν εμενα οταν με κραταγες...ομως εξαντληθηκες, δεν εχει αλλη καβα και γω πια στερεψα....εμεινε μονο νερο, με τη γευση του αλκοολ
ελαφρως πικρη, να ναι ακομα αισθητη και δυνατη...

2-Φοβαμαι..οχι εμενα μα εσενα...πως αντεχεις εκει? Σε ξενα χερια..Παρηγορια..Υποκαταστατο
Εγω εχω παρει το δρομο μου, δεν εχει γυρισμο.....Μη ξαφνιαζεσαι δεν ειναι αυτο που θαρρεις..
Ο δρομος χωρις γυρισμο για μενα ειναι εκεινος που οδηγει στο γκρεμο....Απεχω λιγο πια μα τρεχω ολοταχως για να λυτρωθω...

3-Τ φωτα κλειστα, η μουσικη να μου κανει παρεα, μια πενθιμη συντροφια...Και η θλιμμενη φλογα απο το κερι που καιει.... θυμιζει τη σπιθα των ματιων σου...Αργα και σταθερα χανεται,σβηνει....

4- Σημερα με φοβηθηκα..Ειχα πολυ καιρο να ακουμπησω το θανατο...ατελειωτη ευθεια σε ενα καμπο μυρωδατο..η ασφαλτος να χανεται κατω απο τις ροδες...Λυτρωση στα 180 χιλιομετρα...
τριαντα μοιρες μονο σκεφτηκα ενα αποτομο στριψιμο του τιμονιου και η πιθανοτητα υπερ του αιωνιου ταξιδιου να μεγιστοποιειται... Τρομαξα..Τοσο μου λειπεις...τοση ανγκη για αγαπη..τι μενει? Αιμα και δακρυα, το διδυμο της μνημης που δε σβηνει

5-Φυλακισαν τα ονειρα μου , και γω ακομα σε αγαπαω
πιεση,νουμερα,στοχοι, θελω να σε ακουσω να εξομολογηθω
ολοι ζηταν,απιτουν, εγωισμος, μα γω προσευχομαι να χαμογελας
πλανητης που γυρνα σα τρελος, με εμνα κατοικο ερωτευμενο...
οπου να ναι θα εκραγω θα παρω να πω σαγαπω
λυτρωση σε αλλη πολη θα βρω μεινε με την απορια να πεθανα η ζω

6-Στο χα πει μονο για τα ματια μου νιωθω τοσο ομορφα.Περηφανος. Αν δεις καθαρα θα στα πουν ολα για μενα.
Τωρα εισαι μακρια ακι ειναι πια θολα, μα ξερεις πως τα δακρυα τους θα μαζευτουν, διεξοδο θα βρουν, θα σχηματισουν χειμαρρο και στη ψυχη σου θα φτασουν....

8 σχόλια:

Dimitris είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dimitris είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dimitris είπε...

Επιτέλους....κάποιος να αυτοκτονήσει να με βγάλει από τη μιζέρια της ρουτίνας μου....

Christina Noe είπε...

Ποτέ δεν κατάλαβα αν αυτός ο πόνος είναι όμορφος μέσα στην δίνη του...

elf είπε...

Μερικές φορές η μόνη ορατή και ενδεδειγμένη λύση είναι να φεύγεις. Γενικώς, ειδικώς, για λίγο, για πάντα...

Sophia είπε...

Συμφωνώ με Elf, ίσως να ειναι η μονη λυση οταν ειναι τοσο χαλια τα πραγματα οπως μας τα λες.
Σηκω φυγε για λιγο να δεις αλλο κοσμο να "αλλαξεις παραστασεις" που λενε..
Καλη δυναμη

giannis είπε...

1- dimitri an me xaseis tha klais re ...paradeksou to epitelous...xxx

2-noe mou kathe ponos exei mia goiteia

3- kapoies alles omos elf mou prepei na meneis k na paleueis k as xaseis

4-to kana sofaki mou k boithise ma apo thn alli me kane xalia otan gyrisa....

Ανώνυμος είπε...

Είναι εκνευριστικό ΤΟ πόσο απίστευτα γράφεις ειλικρινά....