Δευτέρα 18 Αυγούστου 2008

ΔΑΝΕΙΚΑ

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Πρώτη εκτέλεση: Αθηνά Βελισάρη


Περιμένω ένα σημάδι απ΄ την τρέλα να με σώσει
Σαν το πιο βαθύ σκοτάδι μια στιγμή πριν ξημερώσει
Κάτι που να μου αφήνει μία πόρτα ανοιχτή
Μια ανεξήγητη βιασύνη, μια απότομη αρχή.

Δεν έχω τίποτα δικό μου
Δεν έχω ούτε μοναξιά
Έχω μόνο μία περιουσία από δανεικά.

Περιμένω μια ελπίδα να ανεβαίνει ως το βλέμμα
Μια καινούρια ιστορία να μου γρηγορέψει το αίμα
Κάτι που να μου αλλάζει ό,τι ήξερα ως τώρα
Βλέπω η στιγμή πώς μοιάζει λίγο πριν τα χάσεις όλα.

ΣΧΟΛΙΟ- ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ....

ΕΨΑΞΑ ΜΑ ΒΡΗΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΡΙΣΤΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ
ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ,ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕΝΕΙ ΜΙΑ ΖΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΝΕΙΣ ΟΛΑ....ΟΥΤΕ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ, ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΚΑΘΕΤΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ....ΕΚΤΟΣ ΑΝ....

3 σχόλια:

elf είπε...

Οδυσσέας Ιωάννου: κάθε μα κάθε μέρα, 6-8, από το 1992. Μεγάλωσα μαζί του. Κι αυτός μαζί μου, αναλογικά. Και κοτσάνα να πει, θα την πει μέσα μου.
Μ' αρέσει που σ' αρέσει αυτό...

giannis είπε...

elf mou mazi me mas megalose k o idios...xxx

fanatikos eimai k gia osa leei k gia osa grafei, exo k to bokk tou...k sinexeia opote ton pairno thl. ton prizo na kisanagrapsei, an k apoti thymamai mazeyei oloys toys stixous tou na ekdosei

Dimitris είπε...

Προσοχή...το φως στο βάθος του τούνελ μπορεί να είναι το τρένο που έρχεται καταπάνω σου...και αν δεν το αποφύγεις έγκαιρα,η σύγκρουση σφοδρή...
Όσο για τον Οδυσσέα...σεβασμός,απλά σεβασμός