Πέμπτη 7 Αυγούστου 2025

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥΣ Η ΑΛΛΙΩΣ ΒΡΑΔΙΝΟ ΜΠΑΝΑΚΙ

 Όλα είχαν αποφασιστεί πάλι τόσο γρήγορα, όπως συνήθιζαν πάντα οι δύο τους

'' ΄΄Εχουμε ανάγκη κ οι δύο να δραπετεύσουμε , να δροσιστούμε και να ξεχαστούμε '' του είπε ...

Και κάπως έτσι ταξίδευαν σχεδόν 3 ώρες , σε μια ωραία διαδρομή , που όσο πλησίαζαν στον προορισμό τους , γινόταν ακόμα πιο μαγευτική , με όμορφα ψηλά πεύκα να τους κάνουν παρέα.

Το ξενοδοχείο ήταν τεράστιο, βγαλμένο απο τα βαθιά 80s, ανακαινισμένο πρόσφατα, και με το προνόμιο μιας υπέροχης μεγάλης πισίνας  σε συνδυασμό με μια αμμώδη παραλία, σχετικά ήσυχη

Μέχρι να βολευτούν στο δωμάτιο και να κάνουν ένα ντουζ, είχε αρχίσει να σουρουπώνει..

''Θα πάμε να δοκιμάσουμε το εστιατόριο τους? Διψάω αρκετά , θέλω μια μπύρα άμεσα '' της είπε , αγκαλιάζοντας την και κλέβοντας με τα χείλη του απο την πλάτης της , κάποιες  στάλες νερού .

Εκείνη γύρισε τον τράβηξε ελαφρά προς το μέρος της και με ένα νάζι απο αυτά που δε τα συνήθιζε , του ψιθίρισε στο αυτί 

'' Θέλω μια χάρη , θα βάλουμε τα μαγιό μας , παίρνεις μπύρες απο το μπαράκι και πάμε να αράξουμε παραλία ...θα έχει ησυχία τέτοια ώρα και ομολογώ πως θέλω απίστευτα ένα βραδινό μπανάκι''

Ήξερε πως τέτοιες εξωτερικεύσεις ήταν σπάνιες για αυτήν , οπότε χαμογέλασε, ενώ μέσα του άρχισε να φουντώνει απο τη χαρά του, μιας και ένιωθε πως μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα , του ανοιγόταν όλο και περισσότερο

Λίγα λεπτά αργότερα, με τον ήλιο να δύει αργά αργά , βρίσκονταν ξαπλωμένοι στις ξαπλώστρες , με μια μπύρα έκαστος στο χέρι .... Τα βλέμματα τους χάνονταν στον ορίζοντα , εκεί που θάλασσα κι ουρανός σμίγανε.... Το κύμα φρόντιζε να τους συντροφεύει με ένα μοναδικό  μελωδικό τραγούδι....

Κάπως έτσι θα είναι στον παράδεισο σκέφτηκε ο Γιάννης....

Εκείνη ήπιε μια γουλιά ακόμα απο την μπύρα της, ο ουρανίσκος της γέμισε με μικρές εκρήξεις γευστικής ηδονής...Την άφησε με χάρη στο χώμα κι ακολούθως σηκώθηκε και με φωνή γεμάτη υποσχέσεις.....

'' Έλα μαζί μου ώρα για βουτιά , ακολούθησε με.....

Ένα γέλιο βγαλμένο από την ψυχή του  ακούστηκε.....αλλά ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά του κόπηκε μαχαίρι

Η μάγισσα περπατούσε με το κλασικό ιδιαίτερο περπάτημα της , λικνίζοντας τόσο όσο τους γοφούς της..

Με το που το νερό είχε καλύψει τους αστραγάλους της και χωρίς να κόψει τη φόρα της , με μια κίνηση που ο Γιάννης θα τη θυμάται για πάντα, έλυσε το πάνω μέρος του μπικίνι της...το πέταξε στην αμμουδιά και συνέχισε απτόητη προς το βραδινό βάπτισμα στο αλμυρό νερό....

Βάδισε αμέσως στα χνάρια της....και όταν αυτή βούτηξε με ορμή , αμέσως ξωπίσω της...σαν άλλος καρχαρίας κατευθύνθηκε προς το μέρος της....

Όταν βγήκαν στην επιφάνεια κατάλαβαν και οι δυο...πως τούτη η γωνιά θα τους άφηνε ανεξίτηλες μνήμες για το υπόλοιπο της ζωής τους

Αγκαλιάστηκαν με πάθος ...το πλούσιο στήθος της του ζέστανε αμέσως την καρδιά...

Το νερό ήταν αρκετά ζεστό μα σε λίγο θα έπιανε φωτιά

Ναι , κόλαση και παράδεισος μαζί....εξάλλου μόνο έτσι έχει νόημα η ζωή.....

Αλμυρά φιλιά , κύμα και κορμιά να πάλλονται...ήλιος και φεγγάρι την ίδια στιγμη΄..στη ρωγμη του χρόνου...







Δεν υπάρχουν σχόλια: