ΥΠΕΡΧΕΙΛΙΣΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΩΝ....ΑΠΕΙΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΘΑ ΥΠΟΨΙΑΣΤΕΙΣ,ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΙΣΧΥΕΙ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΟΜΩΣ...
ΣΥΝΗΔΕΙΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ..ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ...ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΠΛΑΙ ΣΟΥ....ΝΤΡΟΠΗ...ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ''ΠΑΡΕΕΣ'' ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ...ΚΙ ΑΝ ΕΙΧΑ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΤΙΣ ΕΔΙΩΞΑ ΑΜΕΣΑ...
Η ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΒΟΗΘΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΕΣ, ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ''ΤΡΑΒΗΓΜΑΤΑ ΚΟΥΡΤΙΝΩΝ'' ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΜΙΑ ΑΥΛΑΙΑ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΗ...ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ.....
ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ, ΔΙΧΩΣ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΜΩΤΟ ΡΕ
ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΒΑΓΟΝΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΣΚΑΤΑ.... ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΕΚΕΙ...ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΟΥ ΑΞΙΑ...ΧΑΛΑΛΙ ΣΑΣ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑΤΕ...
ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΩ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΛΕΜΜΑ...ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΗΜΟΥΝ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΙ ΑΓΑΠΩ...ΠΑΝΤΑ ΠΟΘΩ ΤΟ ΧΑΔΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΣΑΣ
ΛΑΘΗ , ΠΑΘΗ ΗΤΑΝ ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΜΟΥ....
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΕ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΚΟΡΜΙ , ΕΓΩ ΕΔΩ...ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ...ΣΤΕΝΩΝ,ΠΑΛΙΩΝ,ΝΕΩΝ,ΣΧΕΣΕΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΚΙ ΑΓΝΩΣΤΩΝ....
ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ...ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ''ΚΕΡΔΙΣΑΝ'' ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΡΥΦΤΕΙ ΣΤΙΣ ΣΑΘΡΕΣ ΖΩΕΣ ΤΟΥΣ..ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΟΜΟΡΦΑ ,ΚΑΜΙΑ ΤΥΨΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΦΥΓΑΔΕΣ...
ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΠΕΡΝΟΥΝ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΤΙ ΑΛΛΑΞΕ Η ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΛΛΗ ΜΟΡΦΗ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΠΕΠΛΑ ΤΟ ΣΚΕΠΑΖΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ...
ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΤΙ...ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΣΗΚΩΝΩ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΡΙΧΝΩ...ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΣΕΙΣ...ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΧΑΤΙΡΙ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ...ΕΞΑΛΛΟΥ....
ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΙΣΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ Η ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΦΟΡΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ...ΣΤΗΝ ''ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ'' ΤΟΥ ΕΓΩ ΜΑΣ....ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΕΙΣ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ, ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΤΕ ΒΑΘΙΑ, ΛΥΠΑΜΑΙ....
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΔΙΝΩ ΕΝΑ ΣΑΛΤΟ ΓΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.....ΑΝΤΙΟ...
1 σχόλιο:
"Άλλαζουνε τα πράγματα,αλλάζουμε κι εμείς,χανόμαστε" παραφράζοντας τους στίχους.Σε ένα συνεχές και αέναο παιχνίδι της ζωής που σε κάθε επίπεδο που αλλάζει κανείς-ανεβαίνει ή κατεβαίνει δεν το ξέρω ούτε κι έχει αξία- αλλάζει διαρκώς τους κανόνες και τους ρόλους που τον καλεί να παίξεις.Αναζητώντας την αθωότητα των χαμένων χρόνων στις ενοχές του παρόντος και στους φόβους για το μέλλον.
Φαντάσματα,σκιές,λαθρεπιβάτες....η ύπαρξη και η ανυπαρξία καθορίζονται από τα φώτα στη σκηνή,από τον χειριστή του προβολέα.
Ο "γκρεμός" δεν είναι παρά η επόμενη πίστα του παιχνιδιού που καλύπεται από ομίχλη,ο γκρεμός δεν υπάρχει,νομίζουμε οτι υπάρχει,το γκρεμό τον φτιάχνουμε ή τον γεφυρώνουμε εμείς.Ο γκρεμός είναι κένο μόνο όταν αντικατοπτρίζει το κενό μέσα μας το κενό που εμείς φτιάχνουμε όταν κοιτάμε στην επιφάνεια μιας θάλασσας και όχι στο γεμάτο πράγματα βυθό της.
Υ.Γ.για να κλεισω όπως ξεκίνησα με ένα tribute στο τραγούδι
http://www.youtube.com/watch?v=SlOSSPzTjIM
Δημοσίευση σχολίου