Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

10 ΧΡΟΝΙΑ

ΚΑΠΟΤΕ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΩΜΕΝΑ ΟΛΑ, ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΟΥΝΗΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ....ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙΝΑ ΜΑΣΤΕ ΕΦΥΣΗΧΑΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΙ ΑΡΚΟΥΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΚΑΤΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΤΩΝ.....

ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ....ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΕΣ ΠΟΝΑΝΕ....ΜΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ....

10 ΧΡΟΝΙΑ .... ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΧΟΥΝ ΞΕΘΩΡΙΑΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ....ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ, ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΕΓΩ....ΝΑ ΧΑΡΙΕΝΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΡΥΕΣ ΝΥΧΤΕΣ....ΚΑΙ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ 143 ΨΥΧΕΣ ΠΕΤΑΞΑΝ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.....

10 ΧΡΟΝΙΑ.....ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΙΣΩΣ Η ΠΙΟ ΕΠΙΠΟΝΗ ΚΑΙ ΖΟΡΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ....ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΟΛΛΑ.....

2 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Σωστά, φίλε Γιάννη. Έτσι είναι η ζωή. Έρχεται μία δόνηση, μικρότερη ή μεγαλύτερη, και αλλάζει πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα. Κι εμείς οφείλουμε να δούμε το πώς θα βγούμε πιο δυνατοί μέσα από αυτό. Οδυνηρή κατάσταση, αλλά υπάρχει για να μας κάνει καλύτερους.

Προσωπικά αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για όσα άσχημα έχω ζήσει, γιατί με βοήθησαν να διαμορφώσουνα αυτό που είμαι σήμερα. Έχω φτάσει να τα αγαπάω, όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, σαν κομμάτια του εαυτού μου.

Εξαιρετικό ποστ! Καλή συνέχεια σου εύχομαι και... όχι άλλες δυσάρεστες επέτειοι :-)

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

*...να διαμορφώσω...
ό,τι να 'ναι πληκτρολογώ σήμερα!