Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

ΑΥΤΗ Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΦΕΤΟΣ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ

ΜΑΗΣ ΗΡΘΕ, ΑΝΟΙΞΗ , ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΕΥΩΔΙΑΣΤΑ ΑΝΘΗ, ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΦΘΑΣΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΚΕΛΑΗΔΙΣΤΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙΩΝ....
ΟΜΩΣ ΦΕΤΟΣ ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΣΥΧΝΑ, ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΜΑΣ ΣΙΕΣΤΑΣ....
ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ, ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙΡΟ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΙΑ ΤΗΣ , ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΕΜΑΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΕΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΞΩ ΚΑΙ ΓΩ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΜΟΥ....ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ
Η ΜΟΙΡΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΡΙΓΥΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ , ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ......ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ
ΞΕΧΝΑΣ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΡΑΧΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΟΤΙ ΑΞΑΦΝΑ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΠΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΚΕΙ ΨΗΛΑ.....
Ω ΝΑΙ ...ΤΟ ΧΩ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ....ΠΟΝΑΕΙ ΑΣΧΗΜΑ.....ΑΞΙΖΕΙ ΟΜΩΣ

3 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Ναι βρε Γιάννη... Σίγουρα αξίζει!
Κι εγώ περνάω χάλια αυτό τον καιρό, σήμερα χτύπησα δεκάωρο στο τρέξιμο με ελάχιστο ύπνο. Ξέρεις τι έκανα για να νιώσω καλύτερα; Ανεβαίνοντας σπίτι με το λεωφορείο, κατέβηκα μερικές στάσεις πιο πριν, στην πλατεία. Με κέρασα ένα παγωτό πλάι στα παιδάκια που έπαιζαν, ενώ ο ήλιος έδυε.

Είναι πολύ απλό, τελικά! Το συνιστώ! ;-)

Ευ Επιχειρώ είπε...

Τι συμβαίνει καλέ μου και νοιώθεις τόσο άσχημα; Μήπως πρέπει να επαναπροσδιορίσεις κάποια πράγματα. Οποτε χρειαστείς στήλε μου e-mail να συζητήσουμε. Στη διάθεση σου καθε στιγμή

Chryssa είπε...

Εξαιρετικό κείμενο.

:)