ΑΓΑΠΗ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΗ

ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ...
ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ ΟΙ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ..ΤΑ ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ ΠΟΥ ΣΕΡΝΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΚΑΤΑΔΙΚΩΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ....
ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ, ΔΕ ΤΟΛΜΗΣΑΜΕ, ΦΟΒΗΘΗΚΑΜΕ, ΔΙΣΤΑΓΜΟΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΕΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.....ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΑΠΟΤΟΜΗ ΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ.....

ΟΛΟΙ ΤΟ ΧΟΥΜΕ ΝΙΩΣΕΙ, ΤΟ ΒΙΩΣΑΜΕ, ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗ.....

¨¨ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΠΩ...ΤΗΝ ΚΟΙΤΩ ΚΑΙ ΧΑΝΟΜΑΙ....ΣΑΝ ΠΕΡΠΑΤΗΤΗΣ ΣΕ ΔΑΣΟΣ ΜΗ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ....ΜΕ ΟΜΙΧΛΗ ΚΑΙ ΥΓΡΑΣΙΑ...
ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ...ΠΟΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΙΧΑ....ΜΑ ΚΑΙ ΕΣΥ...ΜΕ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙΣ
ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΝΑ ΘΕΣ ΜΑ ΜΕΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΣΟΥ, ΣΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΑ .....
ΡΩΤΑΣ ΤΙ ΚΑΝΩ , ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ, ΖΗΛΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΑΓΙΚΟ ΤΡΟΠΟ
ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΤΟ ΠΑ...ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΥΠΗΡΧΕ ΑΛΛΗ, ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΛΕΣ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ ΜΕ ΑΛΛΟΝ..
ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΑΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ, ΣΕ ΕΡΗΜΙΚΑ ΣΤΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΩΤΑ...
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΙΧΑ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΜΑ ΚΑΤΙ ΜΕ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΕ.....ΤΩΡΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ Η ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ...ΜΗΠΩΣ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ......
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕ ΖΗΤΑΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΠΩΣ ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ ΜΟΥ....ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ....
ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΝΩΣΗ, ΟΙ ΟΙΩΝΟΙ, ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ, ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ.....
ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.....ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΩ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ... ΕΧΕΙΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΕΛΩ....ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΜΟΥ, ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ ΜΟΥ....
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ...ΟΤΑΝ ΣΕ ΑΓΓΙΖΩ ΤΥΧΑΙΑ ΝΙΩΘΩ ΡΕΥΜΑ ΝΑ ΜΕ ΧΤΥΠΑ....ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ, ΜΙΣΑΝΟΙΧΤΑ ΝΑ ΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ...ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΔΙΧΤΥ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ....

ΕΧΕΙ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΑΠΟΨΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΛΕΕΕΙ Η ΧΑΡΟΥΛΑ.....
ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΚΑΘΡΕΦΤΙΖΕΙ ΦΕΓΓΑΡΙ ΟΛΟΓΙΟΜΟ
ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣΤΕ ΕΤΣΙ....ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΛΩ ΜΑΣ....
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ....ΠΟΣΟ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ....ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ...ΓΙΑΤΙ ΑΡΓΕΙ...ΕΛΑ ΓΡΗΓΟΡΑ...
ΤΡΕΞΕ ΧΡΟΝΕ...
ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΝΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ,
ΣΤΑΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ .....
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΝΑ ΠΩ, ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΧΑΔΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΔΩΣΩ....
ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ....ΝΑ ΓΙΝΩ ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.....

ΧΡΟΝΕ ΓΡΗΓΟΡΑ....ΦΕΡΕ ΜΟΥ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΔΩ...ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΩ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ...ΟΧΙ ΓΙΑ ΟΣΟ ΚΡΑΤΑ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ....ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ....
ΚΑΙ ΣΥ ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΟΥ, ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ....ΕΡΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΨΩ ΣΕ ΜΕΡΗ ΠΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΚΥΒΕΡΝΑ....ΠΟΥ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ....ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ...ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΠΙΑ....ΤΑ ΑΝΕΙΠΩΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΨΑΧΝΟΥΝ...ΞΕΡΟΥΝ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΟΥ....ΜΑΖΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΔΩΡΟ....ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ.....ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΑΡΓΗΣΑ...ΒΑΡΥ ΦΟΡΤΙΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.....ΑΛΗΘΕΙΑ ΛΕΩ....
ΠΑΡΕ ΜΕ, ΣΕ ΣΕΝΑ ΜΕ ΧΑΡΙΖΩ......